Geen categorie
Feestvieren in de historische stad Poznan
In het weekend van 21 t/m 22 april vierden twee internationale verenigingen voor slechthorenden hun jubileumverjaardagen: de European Federation of Hard of Hearing (EFHOH), die 30 jaar bestaat, en de International Federation Hard of Hearing Young People (IFHOHYP), die 55 jaar bestaat. En dat allemaal in één van de oudste steden van Polen, namelijk het prachtige Poznań. Het was bijna vijf uur op een vrijdagmiddag toen ik aankwam bij een groot oud gebouw. Hoewel de locatie op ongeveer acht minuten afstand van mijn hotel lag, moest ik kriskras lopen om de vele wegwerkzaamheden te ontwijken. Er werd mij verteld dat het gebouw vroeger dienst deed als verblijfplaats van de Duitse keizer Willem II. Nu is het een cultureel centrum sinds 1962, met alle moderne faciliteiten die de oude keizer niet had. Hier zou de receptie van EFHOH plaatsvinden, die ik precies op tijd heb kunnen halen. Na een kort officieel praatje en een borreltje was het tijd om de aanwezigen naar de activiteiten te sturen. Je kon kiezen uit een interessante rondleiding door het kasteel, wat toevallig ook de plek was waar we zojuist het feestelijke opening hadden gehad, of een filmvertoning die speciaal toegankelijk was voor slechthorenden. Beide activiteiten zaten vol, aangezien ik zoals gewoonlijk laat was met aanmelden, maar gelukkig was ik niet de enige met vrije tijd. Met een groepje internationale young people zijn we naar de uitgaansstraat van Poznań gelopen om lekker te eten onder het genot van een drankje of twee.De zaterdag stond in het teken van de ledenvergadering. Voor de gelegenheid was er een mooie zaal afgehuurd, waar de tafels in een ronde cirkel waren opgesteld. Er waren toffe interruptiemicrofoons aanwezig die we uiteraard mochten gebruiken. Als afgevaardigde van SH-Jong mocht ik stemmen over het nieuwe bestuur van IFHOHYP. Dit ging via een online poll applicatie, omdat enkele stemmers via Zoom meededen. Nadat alle stemmen waren geteld, had IFHOHYP een aantal nieuwe leden erbij. Met een voorzitter die voor zijn derde termijn gaat, een algemene bestuurslid en een nieuwe penningmeester is de federatie weer up to date. Na de vergadering was de dag nog niet voorbij. Op het programma stond een galadiner, wat betekende dat we ons netjes moesten kleden. Bij aankomst in het NH Hotel van Poznań moesten er eerst foto’s worden gemaakt van twee heerlijke taarten. Vervolgens werden de gasten uitgenodigd om naar de eetzaal te gaan. Voordat we gingen eten, stonden we nog kort stil bij de 30ste en 55ste verjaardag van beide internationale slechthorenden organisaties. Daarna was het galadiner officieel geopend. Nu de zondag is aangebroken, kijk ik terug op een geweldige tijd in Poznan met nieuwe ervaringen en herinneringen. Een aantal aanwezigen kende ik nog van ongeveer vijf jaar geleden, toen SH-Jong in Nederland het Summercamp organiseerde. Het was super leuk om hen weer te zien. Nu is het tijd om naar huis te gaan, maar niet voordat ik nog wat souvenirs heb gekocht van mijn korte tripje naar Poznan, Polen. Wil je meer weten over IFHOHYP? Kijk dan even op deze website: https://ifhohyp.org/
Lees meerDe BBQ, gezamenlijk met stichting Zo Hoort Het (ZZH), stichting Slakkenhuis en SH-Jong.
De BBQ, gezamenlijk met stichting Zo Hoort Het (ZZH), stichting Slakkenhuis en SH-Jong. Voor het eerst in lange tijd was er weer een samenwerking tussen SH-Jong en andere stichtingen. En met succes! Er waren dit keer meer dan 70 aanmeldingen. Het was lang geleden dat er zoveel bekenden, maar ook nieuwe gezichten aanwezig waren. Ook merkte je dat het heel prettig was voor iedereen om gezellig en sociaal te doen zonder alle maatregelen. De vrolijke gezichten waren niet op één hand te tellen. Zoeken De locatie lag midden in het Kralingse bos in Rotterdam. Het was daarom ook moeilijk te vinden. Vanuit de drukke binnenstad was het best een stukje lopen. Veel mensen kwamen uit verschillende uithoeken van Nederland. Daarom werd er ook veel samen gereisd naar de BBQ toe. Uiteindelijk heeft toch iedereen de locatie kunnen vinden en begonnen we met de gezamenlijke opening. Opening Ruim voordat alle deelnemers er waren, stonden alle stichtingen al te helpen met de opbouw. Ze hebben alles soepel laten verlopen. Eén van de vrijwilligers begon met de opening van het evenement. Er was voor iedereen genoeg eten en drinken beschikbaar en er stonden verschillende vrijwilligers om alles goed te laten verlopen. Wel moest je rekening houden met dat de BBQ een lopend buffet was. Er stonden een paar tafels met alle spullen zodat je zelf je eten en drinken kon regelen. Eigen invulling Naast de BBQ was er genoeg gezelligheid. Iedereen had wel wat meegenomen ter vermaak. Sommigen hadden marshmallows en anderen hadden kleedjes of stoelen mee. Ook waren er verschillende spelletjes meegenomen zoals ligretto en pakjes kaarten. Afsluiting Ter afsluiting van deze prachtige middag was er nog een leuke groepsfoto gemaakt en konden mensen heerlijk uitbuiken met lekkernijen als toetje. Hierna begon iedereen langzamerhand afscheid te nemen van elkaar. Dus kort samengevat: Het was een zeer geslaagde dag waarbij er heel veel gegeten is, maar ook heel veel nieuwe vriendschappen en samenwerkingen zijn ontstaan. SH-Jong is een ervaring rijker!
Lees meerDe vlammen laaien op en de tin wordt alvast gesmolten!
De vlammen van de smidsvuren worden opgestookt, de veiligheidsinstructies worden uitgelegd en doorgenomen. Aan de sfeer is te voelen dat iedereen er zin in heeft, ondanks het redelijk vroege tijdstip! Als de vuren opgestookt zijn, wordt de groep in 2 groepen verdeeld, de ene groep gaat tin gieten en de andere groep begint met smeden. Na de lunch wisselen de groepen. De smid doet voor hoe wij een spijker moeten maken van een stuk metaal. Dat lijkt makkelijk, maar gaandeweg kom ik erachter dat het nog best wel moeilijk is! Alle deelnemers zijn in opperste concentratie bezig met hun eigen werkstuk. Nadat het iedereen gelukt is om een spijker te maken, gaan we door met het maken van een mes of vork. Drie deelnemers kiezen een mes, één deelnemer kiest een vork. Nu gaat het echte werk beginnen! Ik heb voor het maken van een mes gekozen. Dat leek mij makkelijker dan een vork, maar niets bleek minder waar! Eerst moesten we het metaal verhitten, anders kun je natuurlijk niet smeden. Het is even aftasten hoe mijn vuur werkt, welke hamer ik het prettigste vind om mee te werken en hoe ik moet slaan op mijn stukje metaal. Langzaam aan hoor ik steeds meer gesis van de vlammen, en beginnen de hamers te tikken. Iedereen is in opperste concentratie bezig, ik zelf ook! De spanning, maar ook het enthousiasme is te voelen! Uiteraard begin ik met het oververhitten van mijn metaal, de sterretjes en vonkjes sprongen er vanaf! In het begin wil het totaal niet lukken, maar ik laat mij niet uit het veld slaan en ga gestaag door met smeden! De smid en zijn assistent kijken mee en geven fijne tips en goede begeleiding. Mijn mes begint steeds meer vorm te krijgen en ik begin er plezier in te krijgen! Het was even aftasten hoe ik moet smeden, maar ik heb de smaak te pakken! Mijn mes begint steeds meer op een mes te lijken en ik mag gaan nadenken over het handvat. Opeens heb ik het! Ik wil een gedraaid handvat. Samen met de smids-assistent, ik aan de ene kant, hij aan de andere kant, draaien we het verhitte metaal tot een mooi handvat. Dan is het gesis van heet metaal in het water te horen. Je kunt natuurlijk niet een net gesmeed voorwerp vastpakken, daar gaan je handen niet blij mee zijn! Nadat mijn les afgekoeld is, slijpt de smid hem scherp en rondt hij de hoeken mooi af. Ik ben tevreden met mijn werk en ik pak wat te drinken. Van dat harde werken krijg je dorst! Dan is het tijd voor de goed verzorgde lunch en even met elkaar kletsen. Na de lunch worden de groepen omgewisseld en ga ik tin gieten. Daarvoor moet eerst een mal gemaakt worden met een voorbeeld en speciale klei, of je kiest voor de bestaande mallen van soldaatjes. Ik begin met een mal, en ook het maken van die mal is harder werken dan gedacht. De klei door een zeef duwen is moeilijker dan het lijkt! Een goede workout voor de spieren in mijn hand! Daarna maak ik een soldaatje en een eigen ontwerp, want ik wil natuurlijk ook iets leuks maken voor mijn lieve vriend! Als iedereen klaar is, is er nog wat tijd over voordat we gaan avondeten. We gaan de Hunger Games spelen! Op het startsein mag iedereen een boog pakken en één van de 2 pijlen pakken. Natuurlijk zijn er meer dan 2 mensen, dus iedereen doet fanatiek mee! De pijlen sissen door de lucht en de bogen hebben het zwaar te verduren. Er wordt heen en weer gerend, druk gezocht en doelwitten worden berekend. Ik ben als laatste van de meiden nog over in het veld, dus ik heb de eer hoog te houden! Helaas word ik geraakt, maar dat drukt de pret absoluut niet! Het plezier spat van de gezichten af. Na ongeveer een uur spelen is het tijd voor het avondeten, een heerlijk verzorgde barbecue, met voor ieder wat wils! De tamme kauw van de smid zit gezellig toe te kijken op zijn boom en laat zich af en toe horen, die wil natuurlijk ook eten! Als iedereen klaar is met eten, is er nog tijd om te kletsen, lekker wat te drinken en elkaar creaties te bewonderen. Ik vind het super tof om te zien hoe creatief iedereen bezig is geweest! Rond 9 uur nemen de vlammen af en langzaam dooft het vuur, de activiteit is ten einde. Ik word opgehaald en kijk met een tevreden blik terug op deze geweldige dag!
Lees meerZomerkamp 2021, zon, gras en vreugde!
Na 3 geannuleerde kampen door de coronacrisis, was het op 23 juli eindelijk zo ver: het SH-Jong zomerkamp van 5 dagen! Voorafgaande aan het kamp is er veel overleg geweest tussen de kampcoördinatoren en het bestuur. Hierbij zijn er strenge maatregelen bedacht zodat het kamp zo veilig mogelijk georganiseerd kon worden. Voordat het kamp kon beginnen, moest iedereen die aanwezig zou zijn bijvoorbeeld een PCR-test doen. Vrijdag De voorpret begon natuurlijk al bij het inpakken van de koffers en iedereen die steeds meer uit keek naar de dag dat kamp begon. Bij de ingang werd de uitslag van deze testen streng gecontroleerd en was er een extra gezondheidscheck. Helaas konden er een aantal deelnemers toch niet aanwezig zijn, door een positieve testuitslag, geen uitslag of een te late uitslag. Na de gezondheidscheck op vrijdag was het zover: ik mocht de kampbubbel in stappen! Uiteraard was het even wennen om met zoveel mensen samen te zijn na een lange tijd thuis gezeten te hebben. Al snel voelde het weer als SH-Jong, de vertrouwde omgeving in het moeiteloos communiceren, en het thuiskomen bij een geweldige groep mensen. De accommodatie bevond zich in een zeer mooie omgeving, met genoeg ruimte voor alle vooraf bedachte activiteiten. Langzaam aan kwamen er meer deelnemers binnendruppelen, zowel oudgedienden als mensen die voor het eerst bij een activiteit van SH-Jong kwamen. Tijdens het hele kamp werd de ondersteuning in de communicatie geweldig verzorgd door de aanwezige schrijf- en NmG-tolken. De deelnemers die in het begin geen gebruik maakten van de tolken, zag ik langzaam aan steeds meer gebruik maken van de tablets die op tafel stonden. Ik herinner me nog goed hoe fijn ik dat vond bij mijn eerste kamp, dat ik (bijna) geen moeite hoefde te doen om de communicatie goed te laten verlopen! Het kamp begon met avondeten voor de deelnemers die meeaten. Na het avondeten kwamen er meer deelnemers aan, en nadat de kampleiding ons welkom had geheten, begon het SH-Jong Zomerkamp officieel. Deze avond startte met een aantal leuke kennismakingsspellen, waarin elkaar leren kennen en samenwerking centraal stonden. Uiteraard was er ook ruimte voor spelletjes, bijpraten met vrienden, nieuwe deelnemers leren kennen en goede gesprekken. De meeste mensen zijn deze avond redelijk vroeg naar bed gegaan voor een kamp, omdat we nog een aantal lange dagen voor de boeg hadden. Zaterdag De zaterdag begon met het ontbijt en daarna een serieuze activiteit, waarbij de verbinding met anderen centraal stond. Ik vond het mooi om te zien en te ervaren hoe iedereen elkaar ondersteunde tijdens deze activiteit! Na deze activiteit was er ruimte voor gesprekken met elkaar, sporten of gewoon eventjes rust nemen. Er zijn ook spellen in het nabijgelegen bos gedaan, één waarbij we spullen moesten ruilen en één waarbij de deelnemers als 'verdachten' achterna gezeten werden door de kampleiding. Dit laatste spel werd Hunted genoemd en hierbij moesten wij als deelnemers ons verstoppen in het bos, terwijl de kampleiding ons moest zoeken. Het eerste potje waren er veel mensen snel af, waaronder ikzelf. Bij het verzamelpunt hebben wij met een groep deelnemers gebabbeld. Een aantal deelnemers had een goede verstopplek gevonden en daardoor werden zij als laatste gevonden en aangetikt. Eén van de deelnemers is onder een berg takken gaan liggen en heeft nog extra takken over zich heen getrokken en een andere deelnemer is onder één van de hulstbosjes gekropen! Een andere deelnemer had een zeer goede strategie; zij werd achterna gezeten door 2 mensen van de leiding en is tijdens het kat-en-muisspel op de grond gaan zitten, zodat ze niet meer te zien was. Ik heb één potje meegespeeld en ik ben daarna teruggegaan naar de accommodatie, omdat ik het idee van in de schemering door het bos rennen met een zwakke enkel niet fijn vond. Het was erg fijn dat hier rekening mee gehouden werd en de mogelijkheid om te stoppen aangeboden werd! Allemaal zeer creatieve verstopplekken, waardoor de leiding moeite moest doen om alle deelnemers te vinden. 's Avonds was er ruimte voor vrije tijd, er werden spelletjes gespeeld, de sfeer was zeer ontspannen en er was ruimte voor goede gesprekken. Het viel mij op dat de beste gesprekken vaak 's avonds laat of 's nachts plaats vonden. Het was fijn om die verbinding met mensen te maken, in een omgeving waar er door iedereen rekening gehouden werd met de communicatie en elkaars voorkeuren! Zondag Zondag was een rustigere dag, waarbij er meer vrije tijd was. 's Ochtends was er een zeer leuke wateractiviteit gepland, waarbij er in twee teams gestreden werd. Capture the flag met een leuke twist! Het ene team speelde met sponzen en het andere team mocht de waterpistolen gebruiken. Het was een chaos alom en iedereen had het naar hun zin! Elk team mocht de vlag een keer verstoppen en het andere team moest deze zoeken. Er waren goede verstopplekken gevonden waardoor sommige teams de vlag van hun tegenstander niet konden vinden. Tijdens dit spel voelde ik mij weer eventjes kind door lekker rond te rennen en met water te spelen. De sponzen die het verdedigende team gooide, kwamen iets harder aan dan verwacht maar dat zorgde voor hilarische momenten! Tijdens dit spel was ik tijdens het aanvallen bezig met een waterpistool om iemand van het andere team af te schieten. Opeens kwam er een spons aan die ik niet gezien had, vol in mijn gezicht. Op dat moment deed het een beetje pijn omdat de spons ook tegen mijn bril aan kwam maar nu ik terugkijk, kan ik daar hard om lachen. De kampleiding had voor de middagactiviteit een leuke puzzeltocht ontworpen, die uiteindelijk toch een beetje té moeilijk bleek. De jongere deelnemers in mijn groepje gingen als een speer meteen aan de slag tijdens deze tocht. Ik vind puzzelen ontzettend leuk maar deze puzzel was echt moeilijk op te lossen, doordat hij uit veel verschillende componenten bestond. Ik was blij dat de jongere deelnemers zoveel energie hadden en door bleven gaan! De uitkomst van deze puzzeltocht was dat de leiding in de jacuzzi te vinden was. Deze oplossing hebben weinig groepjes ontcijferd. Ik heb de oplossing later gehoord van de leiding omdat meer mensen benieuwd waren wat de uitkomst was. Omdat dit kamp langer duurde dan de voorgaande kampen, was er deze avond voor tapas gezorgd. Er waren veel verschillende gerechten en in grote hoeveelheden, waardoor er genoeg was voor alle deelnemers en voor ieder wat wils! Ik heb deze avond genoten van het eten en vooral van de heerlijke fruitsalade. Maandag Op maandag kwamen de chilldag-deelnemers, de mensen die 1 dag naar kamp konden komen. Deze dag zijn er verschillende activiteiten georganiseerd, een sportieve, een creatieve en een serieuze activiteit, dus ook hier was er voor iedereen iets te doen. Tijdens het avondeten werd er gebarbecued. Het eten was heerlijk en goed geregeld, met dank aan een aantal vrijwilligers die het vlees (en de vega-opties) wilden grillen! Na het avondeten namen wij afscheid van de chilldag-deelnemers. 's Avonds werd er nog een leuke pubquiz georganiseerd, waarbij ik mijn hersens moest laten kraken. Na de pubquiz was het tijd voor de disco-avond. Iedereen kreeg de tijd om zich om te kleden en daarna gezellig te feesten. De zaal was omgebouwd met lichten, versieringen en een aantal sterke geluidsboxen, allemaal goed geregeld en passend bij het thema van de avond! Tijdens de avond werd er muziek uit de jaren '80 en '90 gedraaid, muziek met een zorgeloos tintje en waar je goed op kunt dansen! Ik heb mij deze avond kostelijk vermaakt en ik zag hoeveel plezier iedereen had. Naarmate de avond vorderde, werd het steeds gezelliger, zoals vaak gebeurt bij een feestavond. In het begin is het allemaal nog een beetje aftasten maar al snel komt iedereen los en begint het feestje echt! Wat voor mij een hilarisch moment was, was dat ik mijn flesje Radler in de wc-ruimte liet vallen na het handen wassen. Ik ben nogal onhandig, dus het was bijzonder dat ik nog niks had laten vallen dit hele kamp! Ik heb de rommel samen met iemand van de kampleiding opgeruimd en we konden er gelukkig allebei om lachen, omdat het een typische actie voor mij is! Dinsdag Dan komen we bij de dinsdag aan, alweer de laatste dag. 's Ochtends speelden wij trefbal met een eigenzinnige twist. Ieder team had de ruimte om een bunker te bouwen, en hierin hints en vragen te verzamelen. Tijdens het spel mocht je de andere teams saboteren door hun hints te stelen. Dit was een chaotisch spel, waarin iedereen veel lol heeft gehad. Na het trefballen moesten wij de vragen beantwoorden die de kampleiding bedacht had. Hierin kon iedere deelnemers zijn/haar/hun talenten ontdekken en inzetten. Ik heb mijn talenkennis ingezet tijdens het oplossen van de vragen, andere deelnemers hebben de wiskundige vragen opgelost en nog iemand anders is gaan puzzelen met de Europese Unie en het aantal landen die hierin zitten en een letter D in de naam hebben. Toen de lunch klaar was, was het tijd voor de eindschoonmaak. Hierin kreeg iedere deelnemer een eigen taak toegewezen en zo zorgden wij er met zijn allen ervoor dat de accommodatie schoon achter bleef. Helaas was het kamp na de schoonmaak alweer afgelopen. Bij het afscheid nemen zijn er tranen gevallen, is er gelachen en vond iedereen het jammer dat het zo snel voorbij was. Een zeer mooi kamp, waarbij oude vriendschappen opnieuw leven ingeblazen zijn, nieuwe vriendschappen opgebloeid zijn, nieuwe deelnemers kennis hebben gemaakt met de familie van SH-Jong en alle mogelijkheden met ondersteuning in de communicatie. Al met al, een zeer geslaagd kamp!
Lees meerPuck de in-opleiding-tot-signaalkat-kat deel II
In Oktober heb ik jullie voorgesteld aan mijn bijzondere kat: Puck Tuttie Druppemuis Lepp (en ja, ze luistert naar alle namen!). De signaal-kat-training is langzaamaan voortgezet en wij hadden laatst een primeur! Wil je weten wat? Lees dan snel verder!
Lees meerDe rauwe werkelijkheid
Ook al zullen jullie van mij redelijk nuchtere blogs gewend zijn, vandaag moet ik met jullie een serieus onderwerp delen. De reden? Een film die ik zag; de titel is mij zo snel ontschoten, maar het ging over een dove broer en zus, die door hun auditieve onmacht geen taal leerden.
Lees meerSchaamte
Schaamte Eén van de eerste dingen die ik hoorde, toen ik mijn allereerste gehoortestafspraak had, was: ‘’Gelukkig heb je lang haar, dan kun je de gehoorapparaten verbergen.’’ Over deze zin heb ik nog vaak (en lang) nagedacht, want, hoezo? Waarom moet ik ze verbergen? Dit onderwerp is vaak besproken binnen de SH-jong Whatsappgroep en het leek mij daarom een geschikt onderwerp om een blog aan te wijden. Sommige confrontaties met - zoals ik ze noem- ‘De Onwetenden’, zijn grappig, andere zijn bijna treurig. Maar altijd eindigen zij met een gevoel van opstandigheid, bij mij. Herkenbaar?
Lees meerEven voorstellen: Lisa Lepp
Een slechthorende beleeft altijd wel iets dankzij én met zijn gehoor. Daarom schrijf ik, Lisa Lepp, iedere maand mijn belevenissen op.
Lees meer